اباعبدالله

علت رحمت حق بر من عاصي اين است / كه بُود بر لب من نام اباعبدالله

رحمت خاصه اش شامل آن كس شده است / كه بُود دردل او ياد اباعبدالله

بردن نام حسين مثل عسل شيرين است / پس چه ذكري است به از ذكر اباعبدالله

رحمت واسعه ات بر من بيچاره رسيد / كه شدم كلب سر كوي اباعبدالله

در امور مجلست، جاي من بي سر و پا هم واشد / كه اگر هست قدومي بُود از لطف اباعبدالله

فكر جنت ز سرم محو شود آندم كه / ميكنم هروله با ذكر اباعبدالله

وقت سينه زدنم ميكنم اين خلعت را / به فداي تن عريان اباعبدالله

شير پاك مادر و لقمه پاك پدرم بود شدم / ريزه خوار كرم خان اباعبدالله

بعد ازآن مستي با نام شما فهميدم / كه اگر جام و ميي هست فقط نام اباعبدالله

بردن نام حسين از پي نوشيدن آب / هست افضل ز نماز شب فرزند اباعبدالله

هركه دارد به سرش كسب رضاي الله / كه رهي نيست به جز راه اباعبدالله

هر كه شد با ادب و صاحب غيرت به خدا / همه باشد كرم و لطف علمدار اباعبدالله

هر كه ديده حرمت بند دلش پاره شده / در دلش گفته چه آقاست اباعبدالله

نكند بر عمل خود تو تكبر بكني / كه فقط مهدي زهراست عزادار اباعبدالله

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: